φαβοτύπος

ὁ, Α

1. αυτός που χτυπά περιστέρια

2. είδος γερακιού που σκοτώνει περιστέρια («ἱέρακες ἄμφω ὅ τε φαβοτύπος καὶ ὁ σπιζίας», Αριστοτ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < φάψ, φαβός «άγριο περιστέρι» + -τυπος (< τύπος < τύπτω «χτυπώ»), πρβλ. ζῳο-τύπος].